Znam co najmniej kilka osób, które z Paryża wróciły z niedosytem i lekkim rozczarowaniem. Dlaczego tak się dzieje? Mam pewną teorię na ten temat…
Francja jest najczęściej odwiedzanym przez obcokrajowców Państwem. Do samego Paryża przybywa co roku ponad 30 milionów turystów. To tak jak by prawie wszyscy mieszkańcy Polski (37 mln) jechali raz w roku do stolicy Francji. Francuzi mocno inwestują w marketing i markę swojej stolicy wabiąc turystów z całego świata. Pozycjonują się mocno jako miejsce gdzie przeżyć można mnóstwo romantycznych uniesień… Może dlatego pod wieżą Eiffla widać mnóstwo spacerujących w objęciach par, które przyjechały tu skuszone obietnicą spędzenia wyjątkowych chwil w romantycznej intymnej atmosferze… ba! Niektórzy przyjeżdżają się tu nawet zaręczać!
Tylko jest jedno ale…
Paryż wcale nie jest romantycznym miastem. Bo czy romantyczna może być stalowa, pomalowana na „sraczkoburaczkowy” kolor wieża Eiffla? O ile w nocy ładnie podświetlona robi niezłe wrażenie, to w dzień nie sposób odnieść wrażenia, że ten ponad 100 letni metalowy kolos bardziej przypomina złomowisko niż symbol romantycznych uniesień! Czy słynna 850 letnia katedra Notre Dame ze swoimi gotyckimi surowymi mrocznymi wnętrzami może być romantyczna? Oczywiście, że nie! Luwr? Czy ogromne muzeum pełne największych dzieł sztuki może być romantyczne? Nie, bo po wyjściu z niego jest się przytłoczonym jego wielkością i ilością zgromadzonych rekwizytów ( około 300 000 sztuk na 60 000m2 )
Czy zatem stolica Francji jest przereklamowana? Czy katedry muzea , wieża Eiffla itp. nie są warte tego by je odwiedzić?
Jestem świeżo po powrocie z Paryża i… iiiii nie jestem w ogóle rozczarowany! Wręcz przeciwnie, oczarowało mnie miasto, zabytki, kultura, inność tego kraju i jestem pod wrażeniem tego co tam zobaczyłem. Z tą równicą, że ( na szczęście) jechałem tam z innym nastawieniem. Przede wszystkim nie oczekiwałem romantyzmu i atmosfery miłości unoszącej się w powietrzu. Pojechałem tam zwiedzać, poznawać, dowiedzieć się czegoś nowego o świecie… Miałem umysł otwarty na inne rzeczy.
Wieża Eiffla to niesamowity pomnik rewolucji przemysłowej jaka miała miejsce kilkanaście dekad temu. To pokaz techniki i możliwości, rozmachu ( tamtych czasów) i mimo że w dzień jest kupą żelastwa sterczącą w centrum Paryża to robi wrażenie tym co kiedyś ludzie byli w stanie stworzyć. I bez cienia przesady powiem, że ta budowla coś w sobie ma. Katedra Notre Dame przyprawia o ciarki na plecach i zachwyca swoimi witrażami. I gdy masz świadomość tego, że ma 850 lat a jej wnętrze widziało koronacje cesarza ( Napoleon ) wizyty papieży a nawet samospalenia ( Kilka lat temu mężczyzna podpalił się we wnętrzu katedry na znak protestu przeciwko małżeństwom homoseksualnym) to miejsce to budzi w Tobie zupełnie inne emocje. O Luwrze, też można by sporo napisać bo przecież z tym miejscem wiąże się mnóstwo ciekawych historii. To miasto jest perłą naszej cywilizacji!
Syndrom Paryski – pisząc ten artukuł znalazłem takie coś.
O Paryżu mówi się w samych superlatywach i zanim się do tego miasta przyjedzie, odczuwa się przeważnie niespotykane pragnienie zobaczenia go. Nieststy wielu ludzi po pierwszym kontakcje z tym miastem przeżywa rozczarowanie. Jest ono nazywane syndromem paryskim i dotyczy przeważnie Japończyków. O dziwo to zjawisko psychologiczne zostało opisane medycznie. Po raz pierwszy wspomniał o syndromie paryskim tygodnik naukowy „Nervure”, opisując, że każdego roku kilkuosobowa grupa Japończyków musi poddawać się terapi z powodu szoku wywołanego Paryżem. Szok jest wynikiem rozczarowania.
A może jednak ten Paryż jest chodź trochę romantyczny?
Jestem zdania, że romantyzm znajduje się głównie w naszej głowie, w naszej wyobraźni, nastawieniu i kreatywności. Jeśli użyjemy wcześniej wspominanych możliwości, to nawet w zaciszu pokoju możemy stworzyć nastrój, który zapamiętamy na długo… wystarczą świece, dobra muzyka, wysokie błyszczące kieliszki pełne czerwonego wina i odpowiedni partner/rka nadający na niemalże identycznych falach… 
Czy w Paryżu może być romantycznie, romantyczniej? Owszem! Da się tam znaleźć odpowiednie okoliczności. Ale i tak uważam, że Rzym stwarza ku temu więcej możliwości
Tagi: Ciekawostki, Francja, Paryż
